Als Anita de VR-bril van VRelax opzet, klaart haar gezicht op. De beelden die ze ziet, brengen haar even naar een kleurrijk heidelandschap. Ze hoort de vogeltjes fluiten. “Nu zie ik de hondjes”, zegt ze. Het is een teken dat ze door bewegingen met het hoofd het decor op de bril heeft veranderd. “Ik vind die bril heel fijn. Ik word er lekker rustig van.”
VRelax, zo heet deze nieuwigheid. Begin dit jaar schafte ORO vijf exemplaren aan. Sindsdien worden ze ingezet op zowel woon- als dagbestedingslocaties. Postelpark in Someren, waar Anita woont, is een van die locaties. “Ik hoorde ervan tijdens een presentatie van een aantal innovaties bij ORO”, vertelt zorgcoördinator Joanne Berkers. “Ik heb meteen mijn vinger opgestoken toen ik dit zag. Ik ben misschien al wat ouder, maar ik wil wel met mijn tijd meegaan. Het leek mij leuk om het eens bij een aantal bewoners te proberen.”
Zorg niet extra belasten
Volgens Sofie van Geffen, junior adviseur Innovatie bij ORO, is de VRelax een van de vernieuwingen waarmee ORO aan de slag is gegaan. “We zijn vooral op zoek naar innovaties die een bewezen effect hebben. We willen de zorg graag ondersteunen en niet extra belasten met onderzoeken en experimenten. De VRelax gaf goede resultaten.”
De bril wordt vooral gebruikt op momenten dat mensen veel spanning ervaren. Door de bril op te zetten, voelen ze zich even in een andere wereld. Een wereld die rust brengt. De beelden waarover Sofie het heeft, hebben vooral te maken met de natuur. Zo kun je kiezen uit bijvoorbeeld zeeleven, zonnige bergen, winterwereld en droombos. Bij de beelden horen ook geluiden. “Het werkt het beste als de cliënt de bril opzet in een rustige omgeving”, zegt Sofie. “Klopt”, reageert Anita direct. “Ik zit dan het liefste op mijn kamer in de stoel. Dan word ik niet afgeleid.”
‘Je moet aan de VRelax wennen’
De VRelax wordt dus al ruim een half jaar gebruikt bij Postelpark. Is de nieuwigheid al helemaal ingeburgerd? Joanne: “Nee, dat niet. Je moet er toch aan wennen. We gebruiken het vooral bij overgangsmomenten en als we zien dat de spanning opbouwt. Als Anita bijvoorbeeld thuiskomt na de dagbesteding, heeft ze even tijd nodig om weer tot rust te komen. Dan vindt ze het heerlijk om even met de bril op, een kwartiertje of zo, op haar kamer te zitten. Ook andere bewoners vinden het leuk om hem een keer op te zetten. Waarom we de bril dan nog niet structureel gebruiken? Dat heeft denk ik te maken met de waan van de dag. Het is nog geen standaard onderdeel van de zorgplannen dus je denkt er niet altijd aan. Dat is het vooral.”
‘Probeer het eens’
Sofie herkent dat. “Dat is typisch voor de inzet van innovaties zegt ze. “Je ziet dat mensen, zowel cliënten als medewerkers, het soms ook nog wat spannend vinden. Mijn advies: probeer het gewoon eens. De ervaring leert dat cliënten die de bril gebruiken het heel prettig vinden.” Anita heeft de bril ondertussen zelf weer opgezet. “Kijk, daar zijn de hondjes”, lacht ze. “Of ik ze wil aaien? Hallo, ik ben geen klein kind meer. Dat kan helemaal niet. Maar ik vind het wel leuk om te zien.”
Tipje van de sluier
In de komende tijd wordt het gebruik van de VRelax geëvalueerd. Ondertussen is de afdeling alweer druk bezig met andere innovaties. Sofie: “Zeker. Een tipje van de sluier? Nou, we gaan werken met automatische medicijndispensers en met ‘slim’ incontinentiemateriaal. Samen met elf zorgorganisaties werken we ook aan de ontwikkeling van NOA, een virtuele assistent. Een soort robot dus. Wat die allemaal kan, daarover vertel ik graag meer in een volgende OROskoop.”
