“Ik mag hier genieten”. Anita van Overveld (57) zegt het terloops in het gesprek. We zitten in de tuin achter Den Dreef 6A op Het Rijtven. Anita is graag buiten. Ze is net terug van de dagbesteding op Het Klokhuis. “Daar ga ik voortaan drie halve dagen naartoe”, heeft ze besloten. “Diamond painten en lekker onder de mensen zijn.” Anita heeft weer zin in het leven. Maar dat is ook wel eens anders geweest.
Ze heeft een bewogen leven achter de rug. Anita was al eens getrouwd, is gescheiden, heeft behoorlijke gezondheidsproblemen waaronder diabetes, verhuisde al minimaal een keer of acht en lag begin dit jaar ook nog eens vijf weken in het ziekenhuis. Nu woont ze op Het Rijtven. Daar kijkt ze samen met ambulant psychosociaal begeleider Rudisca Verbakel en zorgcoördinator Lonneke van Ansem terug op een hectische periode.
Koestert zelfstandigheid
“Ik zat vroeger op een blo-school”, vertelt Anita. “Vanaf mijn vijfentwintigste ongeveer kreeg ik veel gezondheidsklachten. Ik woonde toen zelfstandig, maar ik kreeg hulp van ORO en van de Zorgboog. Medisch, praktisch, maar ook mentaal. ORO hielp mij met de administratie en de financiën bijvoorbeeld. En ze kwamen met mij praten. Daar had ik behoefte aan.”
Anita koesterde haar zelfstandigheid. Ze werkte met plezier vele jaren bij Senzer en probeerde ook de zorg zoveel mogelijk zelf te organiseren. Rudisca: “Maar dat werd steeds moeilijker naarmate haar medische problemen groter werden. Ze raakte meer en meer geïsoleerd, moest afscheid nemen van haar werk en ze zag dat ze steeds minder zelf kon. Het was ook een tijd waarin ze aangaf dat ze geen zin meer had in het leven.” Ergens anders wonen dan? “Ja, wij zagen de noodzaak wel, maar Anita wilde niet. Ze wilde haar zelfstandigheid niet kwijt en ze wilde niet afhankelijk zijn van anderen.”
Moeilijke tijd
Het kostte wat overredingskracht, maar in 2023 vond Anita het goed dat ze op de wachtlijst voor een woning kwam. Ze kende de Smalle Haven in Deurne omdat ze daar regelmatig ging eten. “Dat was eigenlijk de enige plek waar ze naartoe wilde”, zegt Rudisca. “Maar het was ook een locatie die nooit de intensieve zorg zou kunnen bieden die Anita nodig had.” Ondertussen werd de ambulante begeleiding aan huis opgevoerd. Zowel de Zorgboog als ORO kwamen nagenoeg dagelijks. “Desondanks was Anita veel alleen. Ze had het echt heel moeilijk in die tijd.”
Snel een passende plek
Na een ziekenhuisopname vorig jaar, kon Anita niet meer terug naar haar huis. Op Den Dreef 6A was plaats, maar in deze woning wonen mensen met een ernstig meervoudige beperking. En dus geen mensen zoals Anita met een licht verstandelijke beperking (lvb). Lonneke van Ansem vond het belangrijk dat Anita toch snel een passende plek zou krijgen. Samen met de wijkmanager en met de ambulant begeleiders werd de knoop doorgehakt. Voordeel was dat er voldoende verpleegkundige expertise op de woning aanwezig was. Maar kennis van lvb? “Nee, die was er niet echt”, zegt Lonneke.
Even wennen
Het team van Den Dreef ging de uitdaging aan. Rudisca en haar collega’s hielpen met het begrijpen van en communiceren met de nieuwe bewoner. Bovendien bleef het ambulante team lang betrokken bij de begeleiding van Anita. Een warme en goede overdracht dus. Lonneke: “Het grote verschil is dat Anita veel meer regie kan en wil nemen dan de andere bewoners. Dat was voor ons wel even wennen. Het belangrijkste was dat we het vertrouwen van Anita moesten winnen. Dat we een relatie kregen.” “Het was voor mij ook wel wennen in het begin”, reageert Anita. “Ik kan alleen met de begeleiding praten. Niet met de andere bewoners.”
Ontzettend knap gedaan
Langzaam groeide het onderlinge vertrouwen. Anita vond het fijn dat de zorg om haar heen goed geregeld was, ze werd gelukkiger in haar omgeving en kreeg weer zin in het leven. Rudisca: “Ze heeft het zo ontzettend knap gedaan! Het is echt mooi om te zien hoe ze er weer bovenop gekomen is. En ook fijn dat haar vaste vrijwilligers, Martha en Gregory, haar zo helpen.” Daar is Lonneke het mee eens. “Als je denkt in mogelijkheden kan er vaak heel veel. Ja, natuurlijk kost dit extra energie, maar het levert ook heel veel op. Kijk maar naar Anita.”
