Wat voel je als je een vorm van autisme hebt? Wat vind je moeilijk, waar loop je tegenaan, hoe ervaar je bepaalde dingen? Wie kan dat nou beter vertellen dat iemand die het zelf allemaal meemaakt? Maurice Jansen (23) krijgt begeleiding van ORO, maar is er tegelijkertijd ook werkzaam. Sinds dit voorjaar heeft hij een vast contract voor vier uur per week. Hoe hij zelf zijn rol omschrijft? “Ik ben een soort autisme-ambassadeur. Schrijf dat maar op.”
Maurice heeft wat we noemen een ‘stoornis in het autisme spectrum’. ASS wordt het ook wel genoemd. Hoe voelt dat? “De wereld kan voor mij echt als een chaos voelen”, antwoordt hij. “We begrijpen elkaar soms niet, de wereld en ik. Daarom krijg ik ook begeleiding van ORO. Sanne Eickmans, mijn begeleider én collega, zie ik als een soort vertaler. Zij vertaalt de wereld voor mij. Ze helpt me bij het vinden van een goede planning en structuur, maar ook bijvoorbeeld bij het verwerken van mijn administratie en mail”
Een van de dingen waar Maurice last van heeft, heeft te maken met zijn tastzintuig. “Ik vind kleren heel moeilijk. Dat klinkt misschien gek, maar het voelt alsof kleding me afknijpt. Dat is een raar gevoel, maar het zorgt ervoor dat ik sneller moe ben, gefrustreerd ook. Het overprikkelt me.”
Ik leerde van hem
Maurice mag dan ASS hebben, hij behaalde wel zijn havo-diploma. “Hij is heel intelligent”, zegt Sanne, die bij ORO ook deel uitmaakt van het Autismeteam. “Het viel mij in de gesprekken met Maurice op hoe goed hij zijn gevoel onder woorden kan brengen. Ik leerde veel van hem. Meer dan vanuit de theorie. Gaandeweg kreeg ik de indruk dat hij voor meer medewerkers van meerwaarde kon zijn. Zijn talent, dat kon ORO gebruiken.”
In een ‘gewone baan’
Maurice begon als vrijwilliger. In teams die de training Autisme volgden vertelde hij over wat autisme in de praktijk is en wat het met mensen kan doen. “Super waardevol”, vindt Sanne nog steeds. “En Maurice zelf kreeg er ook veel energie van.” Maar als Maurice zo waardevol is, waarom dan niet in een ‘gewone’ baan? Sanne: “Precies! Dat vond ik ook. En gelukkig was onze wijkmanager, Els van der Lee, het helemaal met me eens.”
Els en Sanne gingen aan de slag, administratieve barrières werden overwonnen en Maurice kreeg een eerste, tijdelijk contract bij ORO. Om zijn werk goed te kunnen doen, volgde hij de cursus practitioner Autisme bij Fontys. “Ik begon met acht uur in de week”, gaat Maurice verder. “Helpen met de training, praten met cliënten en met gezinnen van cliënten, en in overleggen met andere hulpverleners gaf ik ook mijn mening.”
Groeien in het werk
Vera van den Bogaard, jobcoach bij ORO-onderdeel Ambitie, begeleidde Maurice bij zijn werk. “Het is voor Maurice belangrijk om het werk zo in te richten dat hij zijn talent optimaal kan gebruiken. We zagen dat dingen als het teamoverleg en het registreren en rapporteren voor de nodige stress zorgden. Daar werd hij niet gelukkig van. Uiteindelijk hebben we dat eruit gehaald. Ik denk dat we nu een mooie balans hebben. Maurice werkt vier uur en dat gaat goed. Van hieruit, vanuit dit evenwicht, gaan we samen kijken of, waar en hoe Maurice nog wil groeien in zijn werk.”
Stapje extra
Over één ding zijn zowel Maurice als Vera en Sanne het eens. Het is mooi dat ORO op deze manier een baan heeft gecreëerd voor een van haar eigen cliënten. “Maar”, zo klinkt het eerlijk uit de mond van Sanne: “Onze wijkmanager is hier heel belangrijk in geweest. Ik vind in algemene zin dat we hier als ORO nog wel een stapje extra kunnen zetten. Er zijn echt nog veel meer mogelijkheden als we bereid zijn om hier wat ruimhartiger en creatiever in te denken.” Vera: “Dat klopt, maar het gaat al wel beter. En als je ziet wat het met Maurice doet, maar ook als je kijkt naar de meerwaarde die hij brengt, dan is dat eigenlijk ook niet meer dan logisch.”
Dit verhaal is verschenen in OROskoop 83, oktober 2025.
