Ze doen het omdat het goed is voor de gezondheid. Maar vooral omdat ze het zo gezellig vinden. Op zaterdag, elke veertien dagen, komen de wandelaars in Deurne bij elkaar aan de Smalle Haven. Suzanne Jagers en vrijwilligster Jolanda begeleiden de groep. En na gedane arbeid… is er natuurlijk koffie!
Anita komt met de taxi en is er het eerste. Daarna druppelt de rest binnen. Suzanne Peters heeft haar hondje Pip bij zich. Frank komt met de auto, want ‘dan kan ik meteen boodschappen doen’, en ook Tineke, Bart, Jurgen en Pedro zijn deze middag present. “Lekker een eindje wandelen, een beetje kletsen, dat vind ik leuk. We hebben ook een eigen appgroep. Soms gaat het niet door. Als er teveel afzeggingen zijn. Daar baal ik altijd van, ja. Ik vind het fijn om wat te ‘buurten’.”
We zijn er nog steeds
De wandelgroep, die het nog steeds moet doen zonder eigen naam, begon ongeveer anderhalf jaar geleden. Suzanne: “We hadden aan onze ambulante cliënten in Deurne gevraagd wat ze missen in het aanbod, waar ze behoefte aan hadden en wat hun wensen waren. Een van de dingen die daaruit kwam, was dat er verschillende mensen wilden wandelen. Daarop hebben we dit wandelclubje als pilot opgestart en nu zijn we er nog steeds!”
Rekening houden met elkaar
De deelnemers aan de wandelclub kenden elkaar voorheen nauwelijks. “Hier hebben we nieuwe mensen ontmoet”, vertelt Suzanne Peters, terwijl haar dappere viervoeter Pip netjes aan de riem meewandelt.
Onderweg wordt er gezellig gekletst over koetjes en kalfjes en over hoe het met iedereen gaat. Zo is Anita opgenomen geweest in het ziekenhuis en Bart is jarig geweest. Bart en Frank houden wel van een flink tempo. Zij hebben ook de Deurnese avondvierdaagse gelopen, iedere avond tien kilometer, samen met Jolanda die ook bezoekvrijwilliger is van Frank. “Maar we houden wel rekening met elkaar, hoor”, zegt Frank. Bart: “We doen dit allemaal voor de gezelligheid. En voor mij is het sowieso goed. Anders maak ik toch maar mijn geld op.”
Poolen
In de tuinkamer van de Smalle Haven wordt even later de koffie ingeschonken. En is er een lekker plakje cake. De wandelaars genieten ervan. Samen bezig zijn, dat is waar het om draait. Zo is er ook heel spontaan een clubje ontstaan van een groepje mannen dat elke week een avondje gaat poolen hier in de Smalle Haven. Dat begon met Menno, een van de begeleiders, die na het eten met een cliënt ging wandelen en daarna een potje poolen. Eerst stonden andere cliënten daar een beetje bij te kijken en nu is er elke week een ‘mannenclubje’ van vijf of zes man ontstaan. Lekker biljarten, maar vooral gezellig met elkaar kletsen en elkaar ontmoeten. “Het is fijn dat we met dit soort activiteiten kunnen inspelen op de wensen van de cliënten”, zegt Suzanne Jagers. ”Frank is het daarmee eens. “Ook bij het wandelclubje gaat het vooral om de gezelligheid. Lekker onder de mensen komen. Ik vind het heel fijn.
