Zwemmen, daar houdt hij van! Het was een mooie zomer voor Deurnenaar Robbert Poortman (25). In de Achterhoek stonden de Special Olympics op het programma. Robbert zwemt. En hard! Twee medailles, een gouden en een zilveren, nam hij mee van deze wedstrijd die je ook de Nederlandse Kampioenschappen voor mensen met een verstandelijke beperking zou kunnen noemen. Bijna werd hij voor deze prestatie ook nog bekroond met de titel Sportman van het Jaar in de gemeente Deurne, maar die prijs ging op het nippertje aan zijn neus voorbij. Geen probleem, vindt Robbert. “De nominatie en de leuke avond waren al een prijs op zich.”
Zwemmen, en dan ‘gewoon’ heel hard
Zwemmen
Hard zwemmen doet Robbert vooral omdat hij het zo leuk vindt. Als hij op een trainingsavond in het Helmondse zwembad De Wissen het bad induikt, heeft hij geen tijd voor een interviewtje. Dat moet na de training. “Hij zat eerst bij een vereniging speciaal voor mensen met een verstandelijke beperking”, zegt zijn stiefvader en trainer Toon Habraken. “Maar dat was niks voor mij”, reageert Robbert, direct na zijn training. “Daar versleet mijn zwembroek meer van het op de kant zitten dan van het zwemmen.” Bij Lutra, een club voor ‘gewone’ zwemmers, voelde hij zich vanaf het eerste moment veel beter op zijn plek. “Ik heb in de nieuwsbrief van de vereniging meteen gezegd dat ik autistisch ben en een verstandelijke beperking heb. Dat vond ik wel lastig, maar ik word hier nu goed opgevangen. Iedereen is hartstikke aardig.”
Zwem training
Robbert combineert zijn trainingen met het werken bij Snoeperij Jantje in Aarle-Rixtel en Gastvrij & Zo in Deurne, waar hij het prima naar zijn zin heeft. Tijdens de trainingen en wedstrijden bij Lutra is alles erop gericht om steeds een beetje sneller te worden in zijn sport. “Ik verbeter nog steeds mijn persoonlijke records. Ik ben dus goed bezig. Mijn doel? Ik zou nog wel eens willen meedoen aan de Europese of de Wereldspelen voor mensen met een verstandelijke beperking. De Paralympics kan niet, want die zijn voor mensen met een lichamelijke beperking. En verder wil ik vooral plezier hebben in de sport. Dat is het allerbelangrijkste voor mij.”
De gewonnen medailles herinneren inmiddels aan een mooie zomer. “In het begin had ik nooit gedacht dat ik medailles kon winnen”, lacht Robbert die het hardste gaat als hij de vrije slag beoefent. “Daar won ik zilver en bij de rugslag won ik goud.” Over twee jaar staan de volgende Special Olympics gepland. Zeker weten dat Robbert dan weer op jacht gaat naar nieuwe successen!
Leuk verhaal?
Deel het met je vrienden!
Wellicht ook interessant
