Een kleine schroevendraaier en een heel klein schroefje. Hanita Bogers heeft de fijne motoriek van een chirurg. Met vaste hand draait ze de nauwelijks zichtbare schroef in een stekker. Die ze vervolgens vastmaakt aan een touchscreen. “Die is voor een parkeerpaal”, legt ze uit. Een interview? Dat kan wel, maar dadelijk. In de pauze. “Nu ben ik aan het werk.”
We zijn te gast bij Maakwerk. Op het Deurnese industrieterrein, tegenover het spoor, wordt hard gewerkt. De medewerkers zijn bezig met wat we repeterend werk noemen. Werk dat zich herhaalt dus. Ze zetten compressors in elkaar, maken armaturen voor lampen, kabelboompjes en nu dus ook touchscreens. Angela Berkvens startte met haar sociale onderneming nadat ze jaren actief was bij ORO. “Hier werken mensen voor wie het werk bij een ‘gewoon’ bedrijf net iets te ingewikkeld, te veeleisend is. Hier kijken we wat het beste bij onze medewerkers past. Wat iemand goed kan. Er is geen werkdruk. En mocht die er wel zijn, omdat onze klanten wel gewoon zakelijke afspraken met ons maken, dan laten we die werkdruk niet toe tot de werkvloer.”
Taxichauffeur
Hanita heeft geen makkelijke tijd achter de rug. Privé kreeg ze aardig wat op haar bordje. Thuis krijgt ze daarom ambulante begeleiding van ORO. “Daar gaf Hanita aan dat ze heel graag aan het werk wilde”, vertelt Rionne van de Laar, jobcoach bij Ambitie van ORO. “Ze wilde graag taxichauffeur worden, maar mede door de ingewikkelde thuissituatie -Hanita zorgt ook voor haar dertienjarige zoon-, lukte dat niet. En dus ga je samen op zoek.” De Beek en Donkse vertelde tegen Rionne dat ze in het verleden bij een computerbedrijf had gewerkt. Rionne: “Ik wist dat mijn voormalige collega Angela in Deurne veel technisch assemblagewerk deed met haar medewerkers. Én ik weet dat de begeleiding daar optimaal is. Toen we samen gingen kijken, was Hanita ook meteen verkocht.” “Toen ik buiten kwam zei ik meteen tegen Rionne dat ik dit wilde”, zegt Hanita als de pauze is aangebroken. “Ik wilde van de bank af, het liefst helemaal uit de uitkering.”
Het is gemoedelijk
Samen met Rionne werd zorgvuldig gezocht naar de meest optimale balans voor Hanita. Het liefst wilde die eigenlijk veertig uur werken, maar in overleg met Rionne spraken ze af dat ze elke ochtend zou komen. “De hele dag was toch te lang. Misschien gaan we het nog wel wat uitbreiden, maar veertig uur is teveel.”
Bij Maakwerk voelt Hanita zich vanaf de eerste dag goed. “Het is hier heel gemoedelijk. En er staat niemand in je nek te hijgen dat het allemaal sneller moet. Ik doe mijn best en ik wil graag zelf steeds mijn grenzen een beetje verleggen, maar dat lukt niet als ze me opjagen. Dan krijg ik stress, raak ik in paniek. Dan hou ik het niet lang vol.”
Ze is veel vrolijker
Inmiddels is het arbeidscontract getekend en werkt Hanita, gedetacheerd vanuit Senzer, met veel plezier bij Maakwerk. “Ik heb haar zien veranderen”, lacht Rionne die als jobcoach nog betrokken is. “In het begin was ze nog wat gesloten, maar langzaam maar zeker zocht ze meer contact en nu voelt ze zich helemaal thuis. Dat zie je aan haar. Ze is veel vrolijker”, vult Angela aan. Rionne: “Het is soms een zoektocht, maar bij Ambitie gaan we altijd voor een maatwerkoplossing; waar voelt iemand zich het beste thuis, waar kan iemand aarden, waar komt iemands talent het beste tot uiting.” En is ‘de baas’ tevreden over haar werk? “Nou en of. Hanita is een harde werker. Altijd op tijd en ze doet altijd haar best. Én, ze kan ook in ons busje rijden waardoor ze spulletjes kan halen en brengen naar de klanten. Het is ‘ne gouwe’!” Rionne is blij met de ‘match’. “Hanita heeft het thuis nog steeds zwaar, maar door dit werk blijft ze op de been en heeft ze afleiding. Ze is onder de mensen en is weg uit haar sociale isolement. Dat is ook goed voor haar zelfvertrouwen. Fijn om daar een bijdrage aan te leveren, fijn om dat te zien!”
