Het is zeven uur in de avond. De bewoners van De Loop 6 op Het Rijtven zijn zichtbaar moe. Jamie struikelt en heeft verdriet. Anke en Stan kijken televisie. Sommige bewoners op deze zorgintensieve groep worden nog geholpen met het eten. Heel zachtjes komen Wiesje en Leentje de huiskamer binnen. Het zijn de Tender Clowns, herkenbaar aan hun groene neus en hun vrolijke kleding. Heel langzaam verandert de sfeer in de groep. Het verslag van een bijzondere ervaring.
‘You are my sunshine’. Pas als je heel goed luistert, hoor je Wiesje zingen en spelen op haar kleine gitaartje. Steeds meer bewoners zien of horen de twee clowns die uiterst voorzichtig de groep binnenkomen. Er lijkt een deken van rust over de bewoners te vallen. Het wordt stil. Zorgcoördinator Vera Peelen staat erbij en geniet ervan.
Hoe voorzichtig ook, er gebeurt van alles. Leentje staat bij Anke en probeert contact te maken. Hoe dicht mag ik komen, lijkt ze zich af te vragen. Een aanraking, even bellen blazen, wind laten voelen met een kleurige waaier, een klein stoffen olifantje in haar hand. Op allerlei manieren maken de clowns contact, zoeken ze verbinding. Ze spelen met de grens, zeggen ze later. “Wij vragen niks, wij zijn er. We laten het gebeuren en we bewegen mee met de cliënt.”
‘Een cadeautje’
Stan zit in zijn rolstoel. Als Wiesje bij hem komt, lijkt het er op dat hij geen interesse heeft. Later nog eens proberen. Dan reageert Stan wel. ‘Kiekeboe’, doet Wiesje met een geel doekje voor haar hoofd. Langzaam verschijnt een glimlach op het gezicht van Stan. “Een cadeautje”, vindt Wiesje.
De cliënten genieten van de persoonlijke aandacht. Anke geeft Leentje een hele dikke knuffel nadat de clown een paar minuten in alle rust bij haar heeft gezeten. Even later pakt Peter de hand van Leentje en legt die op zijn gezicht. “Dit lijkt allemaal heel klein”, zegt Vera, “maar voor onze bewoners is dit een hele fijne, prikkelende activiteit.”
Dan pas uit hun rol
Na een half uurtje gaan de clowns weg op dezelfde manier als ze kwamen. Zacht, stil, de groep in alle rust achterlatend. Neus af, omkleden en pas dan zijn Wiesje en Leentje uit hun rol. En kunnen we praten met Anke Verheijden en Lori Niewerth, twee van de tien Tender Clowns van ORO. Anke werkt bij KDC Binderen, Lori is ambulant begeleider. Waarom hebben ze de interne opleiding tot Tender Clown eigenlijk gevolgd en waarom vinden ze dit zo leuk? Anke: “Veel cliënten zitten in een klein wereldje en wij als Tender Clowns kunnen daar een keer iets anders aan bijdragen, een momentje waarop ze op een andere manier geprikkeld worden. Nu deden we dat bij een zorgintensieve groep, maar het kan eigenlijk bij alle cliënten van ORO. We worden gevraagd als er iets te vieren valt, maar ook aan bijvoorbeeld uitvaarten kunnen we een hele mooie bijdrage leveren. Het is iedere keer weer anders.”
Leren van elkaar
Na de activiteit kijken Anke en Lori met veel plezier terug. Ze benoemen de kleine geluksmomenten. “We blijven leren”, zegt Lori. “Op onze periodieke trainingsdagen, maar eigenlijk leren we bij elke activiteit. Van elkaar, maar ook van de cliënten. Zij zijn onze spiegel. Wat werkt bij jou, wat vind je fijn en wat niet.”
De Tender Clowns kunnen door de ORO-locaties worden ingehuurd. “Wij hebben het gevoel dat we steeds zichtbaarder worden binnen ORO”, zeggen Anke en Lori. “Het is echt uniek dat we dit kunnen doen. Met onze eigen medewerkers, en voor onze eigen cliënten.”
Meer informatie? Mail naar tenderclowns@oro.nl
