Het Kerkplein in Bakel ziet er gezellig uit. Fietsers zitten op terrasjes, dorpsbewoners doen hun inkopen in de supermarkten en kinderen komen uit school. Een echt Brabants dorp. Midden in dat dorp, aan de Kerksedriessen, wonen acht cliënten van ORO. Renske Honings en Judith Schoonhoven zijn er vanavond als begeleiders bij. In een van de huiskamers wacht bewoonster Marion al op het bezoek van de OROskoop. ‘Welkom op het fijnste plekje van ORO’.
Acht bewoners, jong en oud, drie hondjes en een fraaie, groene omgeving. “Kijk”, zegt Marion als ze vol trots haar mooie en nette kamer laat zien, “als ik ’s morgens de gordijnen open doe zie ik bijna altijd een stel eekhoorntjes lopen. Die kruipen dan snel hier die grote boom in. Dat is nog eens lekker wakker worden, of niet dan?”
Superleuk team én fantastische bewoners
In de huiskamer buigen Judith en Renske zich over de bestelling en het menu van de komende week. “Waarom het hier zo fijn is”, lacht Renske. “Vooral omdat we een superleuk team hebben én natuurlijk fantastische bewoners. De sfeer is hier gemoedelijk. Overdag is het rustig omdat de meeste mensen werken of naar dagbesteding gaan. ’s Avonds eten we hier in de huiskamers en sommige bewoners van appartementen koken en eten zelfstandig. Verder bepalen de bewoners zelf hoe ze hun dag invullen. Ze komen hier koffie drinken, televisie kijken of, als ze daar geen zin in hebben, doen ze dat niet.”
Dan buurten we wat
Marion is een vaste bezoeker van de huiskamer. Zij woont in een kamer, zonder keuken, maar er zijn ook appartementen die voorzien zijn van eigen sanitair en een keukentje. “Ik vind het hier in de kamer het gezelligste”, zegt ze nadat ze koffie heeft ingeschonken voor iedereen die maar wil. “Ik zit hier ’s morgens ook te ontbijten. Dan loopt de leiding hier rond en dan buurten we wat. Ik werk bij de Boulevard Ruijschenbergh in Gemert. De taxi haalt mij op. Ik help daar in de sfeerkamer met koffie zetten en zo. En op donderdag maken we soep. Maar er is meestal niet genoeg om zelf te proeven.”
In het weekend gaat Marion beurtelings naar haar zoon of dochter. “Ook wel fijn om dan even in een andere omgeving te zijn.”
Hier wilde ik blijven
Judith werkt nu sinds een jaar bij de Kerksedriessen. “Ik heb vroeger al eens bij ORO gewerkt en ik heb altijd geweten dat ik hier nog eens terug zou komen. Ik ben een paar jaar geleden begonnen met flexen; op verschillende locaties kijken om te zien waar ik me het beste thuis zou voelen. De eerste plaats waar ik kwam, was hier. Eigenlijk wist ik toen al dat ik wilde blijven. Toen er een vacature kwam werd ik gelukkig aangenomen.”
Een mooie mix
Wie de OROskoop regelmatig leest, hoort maar weinig van het reilen en zeilen van de Kerksedriessen. Hoe dat komt, dat weten Judith, Renske en ook Marion eigenlijk niet. “Ik denk dat de meeste mensen niet weten hoe mooi en gezellig het hier is”, zegt Marion. “Goed dat we dat een keer mogen vertellen. Volgens mij is er ook nog plaats voor nieuwe bewoners, of niet Judith?” “Zeker. Maar misschien denken ze dat hier alleen maar oudere mensen wonen. Dat beeld klopt niet. We hebben hier ook mensen van in de twintig. Het is een mooie mix.”
Beetje klagen
“Maar nu de OROskoop er toch is, mogen we dan ook een heel klein beetje klagen”, besluiten Judith en Renske. “We zouden het wel fijn vinden als het hier een klein beetje gemoderniseerd zou worden. Andere gordijnen, een andere vloer, de bewoners allemaal een eigen badkamer, wat meer kleur. Dat zou wel heel welkom zijn”, meent Renske. Judith vindt dat ook, maar: “ik vind dat deze locatie ook wel een bepaalde gezellige kneuterigheid uitstraalt. Dat heeft ook wel wat. Hoe dan ook, we hebben het hier allemaal heel erg naar onze zin. En nieuwe bewoners, die zijn van harte welkom!”
